Treinen in China: Een andere wereld!

Advertentie

mel4China is een andere wereld. Maar moderner en  toegankelijker dan ik me van tevoren had kunnen indenken. Een volgende reis zal gaan naar de natuur, want uitrusten was er in deze hectische stedelijke omgeving niet echt bij. En natuurlijk neem ik dan ook weer de trein.

mel7 Een gewaarschuwd mens telt voor twee. En dus was ik op alles voorbereid toen ik eind oktober in het vliegtuig stapte voor een rondreis door China. Vies! Druk! En als je de trein neemt, berg je dan maar! Want ze zitten gewoon met hun kookpotjes maaltijden te bereiden, dus het stinkt enorm! Niets van dat alles. De vlucht naar Beijing met een Chinese luchtvaartmaatschappij verliep geheel voorspoedig en zelfs het vliegtuig-voedsel, waar ik normaal gesproken niet erg over te spreken ben, was goed binnen te houden. Beijing was druk, ja. Wat wil je met steden die net zoveel inwoners hebben als ons land in zijn geheel. En vooral veel Chinezen. Dat was wel een eye-opener, hoe gek het ook mag klinken.

Immens land
Nu ik dit Oosterse land eindelijk van binnenuit heb mogen aanschouwen, begrijp ik pas in welk perspectief ik het moet zien. Niemand (lees: echt bijna niemand) spreekt Engels. Maar dat is ook niet nodig. Je ziet er geen buitenlandse toerist. China is de markt. En dus mag je blij zijn dat ze toch hier en daar nog een een bord boven de weg in het Engels aangeven of een verwijzing op het station. mel11En met een historie die zo’n 5.000 jaar teruggaat, hoeven we dit land, dat geloof ik 240 keer zo groot is als Nederland, ook niet te vertellen wat cultuur is. Men plast en poept boven een gat in de grond. Wij noemen dat een Frans toilet, maar het zou me niets verbazen wanneer het eigenlijk een Chinees toilet zou moeten heten. En omdat de toiletgelegenheden nogal smerig zijn, is zo’n hangtoilet de schoonste oplossing, om alles droog te houden, dus je went er snel aan. Alleen die stank. Die was soms echt niet te harden. En dat komt dan weer doordat ze dan inmiddels wel gebouwtjes om de gaten in de grond hebben gezet, maar nog geen goede rioleringstelsels. Dus de buizen zijn te smal om ook wc-papier te kunnen verwerken. Alle papier wordt dus in emmertjes naast de pot verzameld. En ja, dat meurt soms echt zo dat je ervan moet kokhalzen.

Toilet-verhalen
mel5De trein daarentegen was gewoon schoon te noemen. Toen wij met de trein van Xi’An naar Luoyang gingen – van het Terra Cotta leger, naar de Long Men grotten – mochten we als Westerse, goedbetalen-de reizigers verzamelen in de Soft Seat Lounge. Een wachtkamer met toiletten, zachte stoelen, een balie waar versna-peringen konden worden gekocht en een ketel heet water. Die zie je trouwens overal ook in de overbevolkte wacht-kamers van de andere treinstellen. Alle Chine-zen dragen hun eigen theemélange met ge-neeskrachtige theesoor-ten en kruiden bij zich in een soort glazen thermoskan, en overal staan heetwatercon-tainers om de thee opnieuw ‘op te schenken’. Dan kan zo’n 6 keer. Alleen is het leidingwater in China erg vies, dus wij verkozen water uit de fles, dat we dan op onze hotelkamer kookten. In de trein heb ik dus geen thee genomen, hoewel ook daar zo’n ketel stond. De trein zelf was keurig netjes, en ook toen ik tijdens de reis even naar achter liep zag ik niemand in de gangpaden zitten, en al helemaal niemand koken. Een lichte deceptie, dat moet ik toegeven. Noemenswaardig is hier echter ook weer het toilet. Vanaf het begin van de reis was dit het meest ranzige gedeelte van de trein. Een van de reizigers had al in een vroeg stadium zijn darmen geleegd en dit kleefde aan de binnenzijde van de pot. De bril was te goor om aan te pakken, en zelfs erboven hangen was ons westerlingen teveel. Bovendien kon de deur niet goed dicht, en liet je het wel uit je hoofd om het ding aan te raken. Schrijnend was het dan ook, toen ik een Chinees meisje van een jaar of tien met haar billen op de vieze bril zag zitten, ondertussen proberend de deur dicht te duwen. Hoge nood, kent geen genade…

Nachttrein
De conducteur kwam om de kaartjes, die ze handmatig overschreef in een groot boek. Een van de vele voorbeelden van werkverschaffing die je overal in China tegenkomt. Je merkt dat waar wij allerlei manieren verzinnen om processen te automatiseren, men in China probeert zoveel mogelijk mankracht in te schakelen om de mensen maar vooral bezig te houden. Ik wil hier geen politiek verhaal beginnen, maar ik denk dat ze het beter vinden om de mensen aan het werk te hebben, dan werkeloos thuis, omdat die grote massa dan wel eens heel groot zou kunnen blijken te zijn.
Ook de nachttrein van Luoyang naar Nanjing, twee dagen later, was heel comfortabel. De couchettes waren net als in Europese treinen krap maar comfortabel, hoewel de bovenste bedden alleen door zeer lenige, atletische figuren te bereiken waren, via de twee voetsteunen die naast de deur waren opgehangen.
Uit het raam zagen we nog wat andere treinstellen en sporen, maar het landschap in het noordoosten van China is verder niet echt interessant.

Sjanghai
mel6Wereldstad Sjanghai was echt een belevenis. Je noemt het ‘Westers’, maar misschien moeten wij onze steden wel ‘Oosters’ gaan noemen. Enorme wolkenkrabbers, in 5 jaar tijd waren vele hectaren platteland omgebouwd tot woonwijk met alleen maar hoogbouw, overal bouwputten en wegomleggingen. mel21De magneettrein die ons naar het vliegveld bracht om weer terug te vliegen naar Beijing was een ervaring op zich. In minder dan 5 minuten wist de MagLev (Magnetic Levitation) een snelheid van 431 km/uur aan te tikken. De laatste minuten worden gebruikt voor het remmen. En van die snelheden merk je niet eens zo veel, alleen dat lopen door de trein sterk wordt afgeraden. In 7 minuten hadden we de 30 kilometer overbrugd.

China is een andere wereld. Maar moderner en toegankelijker dan ik me van tevoren had kunnen indenken. Een volgende reis zal gaan naar de natuur, want uitrusten was er in deze hectische stedelijke omgeving niet echt bij. En natuurlijk neem ik dan ook weer de trein.

Wilt u ook een mooie reis naar, of door, China maken?
Peking Express
Reis door China zelf samenstellen
Vakantie China
Rondreis China & Tibet

Tekst en foto’s:
Melinda Braaksma
www.manOman.nl
Foto gebouw van Rem Koolhaas: Paul Cornelissen

Dit treinverhaal is de eerste van een serie, die wij de komende tijd gaan publiceren. Heeft u ook een treinverhaal? Laat het ons weten.

2 Comments

  1. Ik ben voornemens de beschreven reis te gaan maken
    van Beying naar Shanghai incl de genoemde treinreizen mijn leeftijd is 68 jaar is dat door U als ervaringsdeskundige aan te bevelen mede ivm dat geklim in bedjes tijdens de nachtelijke treinreis.
    De rondreis die door Kras wordt aangeboden lijkt mij erg aantrekkelijk.
    Ik vond het een erg leuk verslag hiervoor dank met een paar details die bijna reukbaar waren.

  2. Een heel goed idee! Ook voor senioren is de reis een aanrader, in mijn groep reisgenoten was de gemiddelde leeftijd rond de 60, denk ik, met een uitschieter naar bijna 80, en als je een beetje kunt lopen is alles goed te doen. Wat de bedden in de trein betreft, ik denk dat hetbinnen de groep vast wel lukt om een onderbed te krijgen wanneer u daarom vraagt. Laat de jongeren maar klimmen.
    Ik sprak zojuist iemand op een feestje die de reis ook had gemaakt en hij was het roerend met me eens dat dit ook voor u een fantastische ervaring zal zijn.

Reacties zijn gesloten bij dit onderwerp.