Kijk je op zondagmorgen in de gratis krant, lees je “De trein is fijn…”. Wie schrijft dit nu? Het waren de reacties van een geheel nieuwe treinpassagier die wij u niet willen onthouden.
Nu ik gestopt ben als predikant en werk als vaktherapeut in Leiden, heb ik het voorrecht met de trein naar mijn werk te mogen gaan. Om in zo’n sprinter of intercity plaats te mogen nemen, moet je trouwens wel het nodige doorzettingsvermogen en geluk hebben.
Moed
Vol goede moed wendde ik mij op mijn eerste werkdag op het perron. Ik was extra vroeg van huis gegaan om in ieder geval op tijd te zijn. Dat op tijd zijn, is echter bij de NS niet nodig. In de keren dat ik op het station heb gestaan, was de trein in de meeste gevallen steeds te laat. Gek genoeg was mijn aansluitende trein in Amsterdam dat nooit, zodat ik deze meestal voor mijn neus zag wegrijden.
Aanbod
Vraag en aanbod blijken bij de spoorwegen niet gelijk op te gaan. Er worden meer kaartjes en abonnementen verkocht dan er plek is in de trein. Steevast zit de trein al stampvol als hij bij mij langs het perron piepend tot stilstand komt. Je mag al blij zijn als je mag staan en een stang bemachtigt om niet bij het optrekken in de armen van een medereiziger te belanden.
Bioscoop
Stelt u zich eens voor dat u naar de bioscoop gaat en daarvoor een duur kaartje koopt. U zou het toch niet accepteren als u dan opgepropt de hele voorstelling moet staan omdat de zitplaatsen bezet zijn? De kans is groot dat u meteen de voorstelling verlaat en uw geld terugeist.
Restaurant
Of stelt u zich eens voor dat u vooraf betaalt en reserveert in een restaurant om bij aankomst te merkt dat het zo vol is dat de ober vertelt dat u alleen staand kunt eten. In de aangrenzende ruimte is plek zat, maar daar staan de wat luxere stoelen en daar heeft u niet voor gereserveerd. In bijna geen enkele bedrijfstak zou men als consument dit gedrag accepteren, maar als het om het spoor gaat, laat iedereen het gelaten over zich heenkomen.
Hoop
Voor mij als nieuwe reiziger is er echter hoop: Alles went! Nu ik een tijdje met de trein reis merk ik dat ik net zo word als al die anderen die zich dagelijks laten vervoeren in te krappe, slecht op tijd rijdende treinen. Zo was ik tijdens de kerstvakantieperiode niet eens meer verbaast dat de NS de treinlengte had verkleind tot een pinkeltjesformaat, waar alleen de machinist en conducteur nog fatsoenlijk in konden zitten. Ik troost mij met de gedachte dat ik mij dankzij de NS ook in dit nieuwe jaar weer staande zal houden!
Wilt u reageren, dat kan via: frits@jongboom.nl of als reactie op deze site.