Corona of niet, China en Japan blijven bouwen aan een maglev netwerk
We zitten op ruimteschip Aarde in een globale crisis veroorzaakt door het Coronavirus. Het lijkt dan ook of de wereld zich alleen maar met het Coronavirus bezig houdt. Ook de OV sector is hard bezig met tijdelijke maatregelen om onze bewegingsvrijheid en sociale contacten zo goed mogelijk te faciliteren. Met de anderhalve meter maatregel kan het OV lastig in die taak voorzien. Ondanks de Coronacrisis zijn er in de OV sector ook een aantal zeer interessante ontwikkelingen gaande betreffende maglev techniek. in Vooral China en Japan.
In Japan willen ze een eerste highspeed maglev laten leviteren tussen Nagoya en Tokio. De Chuo lijn moet in 2027 operationeel zijn. Op de Yamanashi testbaan wordt er uitvoerig getest met de maglev voertuigen. Sinds 25 maart 2020 is er een nieuwe maglev voertuig gepresenteerd. Met de kennis die ze hebben opgedaan is er nu een voertuig ontwikkeld met wederom een lange neus, maar nu in de vorm van een eenden snavel. Ook technisch zijn er een aantal aanpassingen gedaan. Met dit nieuwe voertuig kan het inductief zijn elektrische energie verkrijgen voor o.a. verlichting en air conditioning. Bij eerdere modellen was er nog een gasturbine nodig.
In China zijn er de meeste ontwikkelingen op maglev gebied
In de plaats Qingyuan is er op 29 April een presentatie geweest van een derde lowspeed maglev voor stedelijk en regionaal gebruik. De voertuigen hebben een snelheid van 120 km/uur en zijn gemaakt door de CRRC Changchun Railway Vehicles Co, Ltd. De lijn zelf gaat als alles volgens planning verloopt in december 2020 open. Het eerste gedeelte van het traject is 8,1 km lang en gaat van de Yinzhan spoor station naar de Qingyuan Chimelong thema park. Uiteindelijk moet de lijn zo’n 38 km worden.
De eerste lowspeed maglev is in Changsha die de Changsha Huanghua Internationale luchthaven met de Highspeed Changsha South Railway station verbindt. De tweede is de S1 lijn in Beijing die de wijken Mentougou en Shijingshan verbindt. Beide ga asn 100km/uur.
In Changsha zijn ze ook nog bezig met de tweede en zelfs derde generatie maglevtreinen. De Changsha 2.0 moet een snelheid hebben van 160km/uur en de Changsha 3.0 zelfs een snelheid van 300 km/uur voor IC gebruik.
De bekenste maglev trein is de Duitse Transrapid die in Shanghai tussen de luchthaven Shanghai Pudong International Airport en Longyang Road met 431 km/uur de beide stations verbindt. China is niet alleen met lowspeed maglev treinen bezig, maar ook met de ontwikkeling van een hispeed maglev trein.
De CRRC Qingdao Sitang hebben nu een eigen voertuig ontwikkeld die afgeleidt is van de Duitse Transrapid voertuig, maar een eigen vormgeving heeft en met een snelheid van 600km/uur moet leviteren. Deze is op 24 mei 2019 gepresenteerd. Deze zal op een 200 km lange testbaan in Hubei verder ontwikkeld worden.
De eerste beoogde operationele lijn zal die zijn tussen Wuhan en Guangzhou
Er is nu ook een tweede lijn aan toegevoegd om de economie een boost te geven. Deze lijn zal gaan tussen Shanghai-Hangzhou-Ningbo. Ook deze zal door de CRRC 600 bedient gaan worden.
In Duitsland is Max Bögl bezig om een lowspeed maglev te introduceren. De Duitse overheid is nu aan het onderzoeken of de Transport System Bögl (TSB) maglev opnieuw in München geïntroduceerd kan worden. Dit voertuig heeft een maximale snelheid van 150 km/uur en moet de luchthaven met het stadscentrum verbinden. Het rapport moet het eerste kwartaal 2021 klaar zijn.
Ondanks dat er nieuwe ontwikkelingen zijn op maglev techniek heeft het Coronavirus de wereld in zijn greep. De International Maglev Conference in Changsha in Oktober is uitgesteld naar het najaar van 2021.
Wouter van Gessel – Stichting Freedom of Mobility – Lid International Maglev Board.
