Iets wat wij niet begrijpen

Gek genoeg was zij nog nooit in het U-Bahn-Museum geweest. Je woont en werkt al jaren in Berlijn en je bent er zelfs getrouwd. Je schrijft en fotografeert een geweldige blog over, volgens velen, de mooiste stad van Europa. Ja, ik heb het over Marjolein van der kolk, die in de jaren dat zij in Berlijn woont bijna ieder mooi plekje beschreven heeft. Zij is ook een trein, tram en metro spotter. In ieder blog staat wel een van deze drie vervoermiddelen. Zo ook nu weer, alleen zij bekend iets wat wij niet begrijpen.
Tijdens de avond van de Lange Nacht der Museen pakken veel musea flink uit met speciale programma’s en rondleidingen. Het Berliner U-Bahn-Museum doet dat ieder jaar met een gerestaureerde historische U-Bahn, die ze laten pendelen tussen de stations Olympiastadion (waar het U-Bahn-Museum zich bevindt) en station Zoologischer Garten. Vorig jaar kwam ik hier niet meer aan toe om dit te doen en dus stond dit al een jaar lang vrij hoog op mijn lijstje. Samen met flink wat andere bezoekers van de Lang Nacht stonden we enigszins opgewonden te wachten totdat de U-Bahn uit bouwjaar 1924–26 binnen zou komen tuffen. Een bijzonder gezicht om zo’n antieke wagen tussen de moderne treinen langs te zien komen en het perron vol te zien staan met fotograferende U-Bahn-fans. We stapten in, vonden een plekje op de massief houten banken en nadat de conducteur de schuifdeur dicht had getrokken, konden we vertrekken. Omdat we de laatste trein hadden, bleef deze langer op station Olympiastadion staan en hadden we veel tijd om de trein van buiten te bewonderen en foto’s te maken. De kans om met zo’n historische U-Bahn te reizen krijg je niet vaak en dat maakte deze Lange Nacht der Museen éxtra speciaal.
Eenmaal aangekomen bij het U-Bahn-Museum stond de volgende verrassing op ons te wachten: een swingende Duitse band mét fans. Prachtig om te zien hoe er tijdens de Lange Nacht der Museen zelf in het metrostation een feestje werd gevierd.
Ondanks mijn liefde, fascinatie en interesse voor de Berlijnse U-Bahn, was ik gek genoeg nog nooit in het U-Bahn-Museum geweest. De reguliere openingstijden zijn nogal beperkt en daarom was het er gewoon nog nooit echt van gekomen. Zo jammer! Het bleek namelijk echt dé ontdekking van de avond. Het kleine en chaotische museum is erg charmant en als geschiedenisliefhebber kijk je je ogen uit bij zoveel historisch materiaal dat hier aan de muur hangt. In totaal meer dan 300 historische foto’s, plattegronden uit verschillende decennia, verzamelingen tickets, massief houten controlepanelen en andere collectors items zijn hier verzameld. Echt een structuur en veel uitleg is er niet bij, maar ach, dat heeft juist wel zijn charme en het meeste is relatief selbsterklärend. Voor meer informatie vertellen de medewerkers graag meer of delen ze hun eigen ervaringen in origineel Berlijns dialect. Mooi!
Het museum bevindt zich in het voormalige controle- en signaalcentrum, dat bij opening in 1931 de grootste ter wereld was. Het controlepaneel is met 14 meter indrukwekkend om te zien.