Dit artikel in de Volkskrant was o.a.de aanleiding voor Wouter van Gessel onderstaande reactie.
Geleid transport. Een vertrouwd transport met een gouden toekomst.
Over heel de wereld worden ideeën uitgewerkt om het openbaar vervoer beter en sneller te maken. Wat hebben we eigenlijk: treinen, trams, bussen, hogesnelheidstreinen, maglev en nu de hyperloop. Wouter van Gessel, Voorzitter van Stichting Freedom of Mobility, die lid is van de International Maglev Board, geeft in zijn opinie stuk een reactie dat hij geschreven heeft na aanleiding van de presentatie van de Hardt Hyperloop testbaan in Delft en opiniestuk in Volkskrant van Carlo van de Weijer.
Carlo van de Weijer heeft met zijn stuk “Hyperloop: lastige oplossing op zoek naar een probleem” in de Volkskrant van 3 juni een mooie kritische nood richting de ontwikkeling van Hyperloop geschreven. Het idee van een capsule in een vacuümbuis bestaat al lang en iedereen die vroeger bij de C&A kwam kon daar een variant aanschouwen in de vorm van buizenpost. Echter om mensen of grote goederen te verplaatsen over grote afstanden moeten eerst vele vragen beantwoord worden voordat we kunnen roepen dat we in een half uur van Amsterdam naar Parijs kunnen reizen. Eén van de vragen is of België zal accepteren dat deze buis zonder zelf voordeel er van te hebben op zijn grondgebied toe gaat laten. De vraag die Carlo van de Weijer terecht opperde is een vraag uit vele vragen. Het is goed dat nu de eerste testbanen gebouwd worden, maar deze buizen hebben geen wissels, bochten, luchtsluizen waar reizigers of goederen doorheen moeten. Deze onderdelen moeten allemaal nog bedacht worden. Dat een capsule door een vacuüm of deels vacuüm moet betekend dat een capsule aan de zelfde eisen moet voldoen als een passagiersvliegtuig of raket. De eerste metro’s hadden geen ramen omdat je toch in een tunnel reed, daar kwam men gauw van terug omdat reizigers last hadden van duizeligheid en vertigo. Beeldschermen kunnen nooit ramen vervangen omdat elke beweging moet corresponderen met het beeld wat we zien. En hoe zit het met de aandrijving? Een Hyperloop heeft een lineaire elektromotor nodig en alleen JR Maglev en Transrapid hebben deze techniek onder de knie gekregen en worden al toegepast in China, Korea en Japan. Een nieuwe aandrijving proberen te ontwikkelen heeft dan ook geen zin.
De Hyperloop heeft in Nederland geen toekomst. Als het al zou kunnen bestaan zal het de vele steden niet kunnen verbinden met elkaar volgens een netwerk wat wel een voorwaarde is om geleid transport tot een succes te maken. Immers geleide transport is alleen een succes als veel mensen er dagelijks gebruik van kunnen maken. De capaciteit van een Hyperloop laat een grote hoeveelheid mensen niet toe dus infra is erg duur voor de enkeling die er mee reist. Het is dan ook raar dat de Nederlandse Spoorwegen geïnvesteerd hebben in de Hyperloop in Nederland als Hyperloop niet tot een kernactiviteit hoort.
Dat mensen de behoefte hebben om zich vrij te verplaatsen verklaart ook de behoefte om flexibel te zijn. Maar de beweging van mensen is wel op basis van een starre ondergrond waar wonen, werken, recreëren op vaste plaatsen genoten kunnen worden. Als deze basis voorzieningen zich flexibel zouden verplaatsen kunnen we er niet meer op vertrouwen en bouwen. Op een flexibele ondergrond kun je niet direct bouwen en zelfs de luchtvaart is zeer star gemaakt tot geleide transport om veilig te kunnen opereren.
Geleide transport heeft zich in de afgelopen twee eeuwen bewezen dat een waarde heeft in de maatschappij. Alleen de inrichting van het huidige spoor laat plotselinge veranderingen niet toe. Maar dat betekend echter niet dat geleide transport zich niet kan aanpassen aan de geldende situatie. Flixbussen, Ubers, en zelfsturende auto’s zijn niet in staat om grote mensen massa’s te vervoeren in een korte tijdsbestek. Geleide transport kan mits de infra op de juiste manier is aangelegd zich goed aanpassen aan de vragende behoefte. Spoorinfra moet zo gemaakt worden dan stoptreinen, Intercity’s en goederentreinen op geïsoleerde zelfvoorzienende corridors gaan rijden. Elektrische treinen met een lineaire elektromotor (De zogenaamde magneettreinen) kunnen dan de gehele intercitydienst overnemen wat de kwaliteit en betrouwbaarheid van het spoor product aanzienlijk zal toenemen. Om antwoord te geven op de energietransitie in de mobiliteit, milieuvraagstukken en de bereikbaarheidsproblematiek moet er juist geïnvesteerd worden in het geleide transport waar spoor onder valt. Alleen het OV kan in combinatie met fiets mensen te behoefte geven om zich op een verantwoorde manier te verplaatsen om welke rede ook en zonder onderscheid van sociale klasse. Er is dan ook een belangrijke taak voor Prorail en de Nederlandse Spoorwegen om op de juiste manier te investeren. Alleen de spoorsector kan de positie van Schiphol verbeteren en regio’s verbinden zonder dat er tweedeling bestaat tussen Randstad en de buitengebieden. Dromen en praten over zelfsturende auto’s en Hyperloops lijdt alleen maar af van de werkelijke investeringen die gedaan moet worden. Misschien niet leuk om te investeren in fundament, maar wel noodzakelijk om mee te blijven doen om ook in de toekomst verzekerd te zijn van een hoge standaard van welvaart en welzijn.
Hyperloop model op Railtech 2016 in Utrecht – Foto: Treinennieuws.nl
